De warmste week !

We deden mee aan de Warmste Week van Studio Brussel.  Dat had een bijzondere reden: onze klas is die van Liv Willems, de dochter van Bram Willems, radiopresentator bij StuBru. We zamelden geld in voor vzw Peio. Dat had ook een reden: Pello is een goede vriend van Kamilla, de dochter van Valeria.
Maar véél belangrijker en in de eerste plaats was de enige échte reden om mee te doen ons goede doel: de kinderen van Myanmar, Karen State. We maakten boekjes waarin we kort hun situatie beschreven. Bij de boekjes bakten de ouders overheerlijke koekjes. Die verkochten we samen met de boekjes in een mum van tijd aan de bibliotheek De Krook. Dat was pas écht warm: de mensen die het pakketje zonder twijfelen kochten. <3

En toen mochten we naar Puyenbroek, op schoot van papa Bram. Wat een belevenis!

Niet veel later werden wij bedankt, hartelijk.
Zowel door de drie presentatoren als door de mensen uit Myanmar via Peio (luister aandachtig rond minuut 3.50 !!)

Volgend jaar weer? Wij zeggen "JA".

sneeuwpret

Na het wekelijkse zwemmen op dinsdag, een potje ravotten in de sneeuw; dat schept banden. En ballen en mannen en koude handen en rode wangen. Heerlijk!

*SMAK*

Een uitstap naar het museum zien we elk jaar wel zitten (en meer als het kon). Opmerkelijk hoe kinderen door kunst gefascineerd zijn, alsof ze beter dan wie ook deze vorm van expressie begrijpen. We werden door de gids geleid rond de werken van Gerhard Richter. 

een dag als geen ander

Het is fijn als de kloof tussen thuis en op school zo veel mogelijk overbrugd (en liefst gedicht) wordt. Daarbij nemen de grootouders een belangrijke rol in. Het genot is wederzijds, dat in elk geval. 

paddenstoelen

Er waren uitzonderlijk veel paddenstoelen dit najaar en dat hadden de kinderen ook gemerkt. Marie bracht een vliegenzwam mee naar de klas en iedereen had zijn mond vol van zwammen. Niet echt natuurlijk, want ondertussen weten we dat sommige zwammen giftig zijn, sommige niet (maar dat wisten we al). Om meer te weten over zwammen gingen we naar de tuin van Kina. Daar is er een permanente tentoonstelling over paddenstoelen. Nu weten we echt (bijna) alles over die levende wezens. 

- het bosje van Julien -

De school moest noodgedwongen op een ochtend in oktober verhuizen naar het Storyplein. Dat is een plein in Gent waar Julien thuis is. Hij kent er de weg en wou een wandeling met ons maken. Hij stelde zijn idee voor op een klasraad. Iedereen was dolenthousiast. Niet veel later leidde Julien ons langs de Leebeek naar het bosje achter de gebouwen van Sint-Jozef. We gingen op zoek naar paddenstoelen, klommen en klauterden op schuine stammen en maakten kampen. En of we het plezant vonden!